Moda końca XVIII wieku

W okresie rewolucji na ulicach Francji uczucia patriotyczne manifestowano także za pomocą stroju. Francuzi swoje barwy narodowe - niebieski, biel i czerwień - eksponowali poprzez odpowiednio dobrane ubrania. W modzie męskiej coraz większe uznanie zdobywały stroje angielskie.

Numerki na obrazku

1. Suknia posiadała z tyłu specjalną podkładkę przywiązywaną na wysokość bioder.

2. Kapelusz ozdabiano dodatkami w barwach narodowych.

3. Wełniany frank stanowił podstawę męskiego stroju.

Moda przełomu XIX i XX wieku

Na przełomie XIX i XX w. coraz popularniejsze stawało się uprawianie sportu. Zaczęto wówczas szyć ubiory przeznaczone do aktywnego spędzania czasu. W przypadku garderoby kobiecej zadanie to okazało się sporym wyzwaniem dla projektantów mody, a ponadto często budziło sprzeciw środowisk konserwatywnych. Sportowe ubrania mężczyzn wzorowano na modzie angielskiej.

Numerki na obrazku:

1. Pumpy to krótkie spodnie, będące podstawą męskiego stroju sportowego.

2. Marynarka w stylu sportowym Norfolk pojawiła się pod koniec lat sześćdziesiątych XIX w.

3. Długa suknia przeznaczona do zajęć sportowych była bardziej swobodna od eleganckiej garderoby.

Hitler przed wojną

 Adolf Hitler w dzieciństwie śpiewał w chórze klasztornym i przez pewien czas nosił się z zamiarem wstąpienia do zakonu. Kilkakrotnie podejmował nieudane próby dostania się na akademię sztuk pięknych w Wiedniu. Nie mając środków na utrzymanie, trudnił się dorywczym sprzątaniem ulic, pracował także w hospicjum (w zamian za możliwość mieszkania na poddaszu). Przed I wojną światową trudnił się także sprzedażą obrazków akwarelowych, które sam malował.

Chata z czerwonym dachem, Adolf Hitler, akwarela, 1916-1918 

Rząd wiejskich chat, Adolf Hitler, akwarela, 1916-1918

Kościół Preux-au-Bois, Adolf Hitler, akwarela, 1916-1918

Marco Polo

Podróż Marca Polo

Jednym z nielicznych Europejczyków, którym w XIII w. udało się dotrzeć do Chin, był wenecki kupiec i podróżnik Marco Polo. W 1272 r. wraz z ojcem i ze stryjem udał się na Wschód w celach handlowych. Ich wędrówka trwała 30 miesięcy. Po dotarciu do Kambałuku, dzisiejszego Pekinu, podróżników przyjął na swoim dworze chan Kubilaj. Spędził tam 17 lat i dopiero na początku 1292 r. wyruszyli w powrotną drogę. Historię tej wyprawy, opowiedzianą przez Marca Polo, przedstawił w dziele "Opisanie świata" Rusticello z Pizy.

Powstanie Chmielnickiego

Zawiedzione nadzieje Zaporożców, którzy liczyli na wojnę z Turcją, stały się ostateczną przyczyną wybuchu powstania. W 1648 r. na czele wojsk zaporoskich staną Bohdan Chmielnicki. Początkowo chciał on pomścić osobistą krzywdę, którą wyrządził mu sąsiad-polski szlachcic. Jednak już w trakcie walk, kiedy do obozu przybywało coraz więcej Kozaków i niezadowolonych chłopów ukraińskich uznał, że tak liczna armia ma szansę na poprawę dotychczasowej sytuacji Zaporożców, a nawet wywalczenie dla Ukrainy niezależności. Również zawarł sojusz z Tatarami, którzy wkrótce dotarli na Ukrainę. W kwietniu 1648 r. wojska Zaporoskie i Tatarskie ruszyły w głąb Ukrainy, a do pierwszego starcia doszło nad Żółtymi Wodami. Wojska Chmielnickiego zwyciężyły i powiększyły się o kilka tysięcy Kozaków rejestrowych, którzy zaczęli przechodzić na stronę buntowników. Kolejna bitwa rozegrała się pod Korsuniem i znowu Chmielnicki odniósł zwycięstwo. Sytuację Rzeczypospolitej skomplikowała również śmierć Władysława IV, która zapoczątkowała bezkrólewie. Wojska zaporoskie kroczyły w głąb kraju i w końcu doszło do kolejnej bitwy pod Piławcami w której górą byli Zaporożcy. W 1649 r. siły polskie zostały oblężone w Zbarażu. Na odsiecz wyruszył nowo wybrany król Jan Kazimierz. Tym razem do starcia doszło pod Zborowem. Bitwa ta omal nie zakończyła się klęską wojsk królewskich, a od klęski uratowało ją wycofanie się z walk przekupionych Tatarów. Kolejna bitwa rozegrała się w 1651 r. pod Beresteczkiem. W starciu trwającym trzy dni armia polska dowodzona przez Jana Kazimierza oraz wojewodę ruskiego Jeremiego Wiśniowieckiego pokonała połączone siły kozacko-tatarskie. Pod Białą Cerkwią podpisano wówczas ugodę na mocy, której zmniejszono rejestr Kozaków do 20 tys.

Powstania kozackie

Powstanie kozackie, bunty kozackie - seria zrywów antyfeudalnych kozaków skierowanych przeciwko Rzeczypospolitej w latach 1591-1775 oraz Imperium Rosyjskiemu w XVIII w.

PRZYCZYNY KONFLIKTU

Ograniczenie rejestru i próby uczynienia z wolnych kozaków chłopów pańszczyźnianych stały się przyczyną kilku powstań kozackich pod koniec XVI wieku i w pierwszej połowie XVII wieku. Po ich stłumieniu zapanował okres względnego spokoju, jednak Zaporożcy zostali pozbawieni przez sejm polski dotychczasowych praw. Zmniejszono wówczas po raz kolejny rejestr, a wszystkich nierejestrowanych kozaków szlachta traktowała jak chłopów. Nie przyczyniło się to do rozwiązania problemów na terenie Ukrainy, a jedynie zwiększyło niezadowolenie wśród Zaporożców. Wkrótce na terytorium ukraińskim zaszły duże przemiany gospodarcze-powstawały ogromne majątki magnackie. Wśród których wprowadzano pańszczyznę. Wśród przyzwyczajonych do wolności chłopów wywołało to niezadowolenie. Ponadto szlachta, aby zmusić kozaków do odrabiania pańszczyzny, zajmowała należną do nich ziemie. Wszystkie te działania nieuchronnie prowadziły do wybuchu kolejnego buntu kozackiego. Dodatkową przyczyną konfliktu między polakami, a kozakami były różnice wyznaniowe. Zaporożcy uznawali się bowiem za obrońców prawosławia i zaczęli występować przeciwko katolikom, a szczególnie przeciwko znienawidzonym jezuitom. 

Dziś napisałem o przyczynach powstań kozackich, a w następnym poście napiszę o największym powstaniu kozackim, nazwanym Powstaniem Chmielnickiego, oraz o ich skutkach.

Krucjata Dziecięca

W 1212 roku we Francji pojawił się chłopiec – Stephen de Cloyes, utrzymujący, że został nawiedzony przez Chrystusa, który nakazał mu zorganizowanie krucjaty. Dzięki rzekomym cudom i objawieniom został zauważony i zebrał tłum zwolenników, wśród których mogło być nawet 40 000 dzieci. Poprowadził ich na południe w stronę Morza Śródziemnego, które miało rozstąpić się, by przepuścić ich do Ziemi Świętej. Wiele dzieci pomarło po drodze z głodu i wycieńczenia. Część dotarła do Marsylii, jednak morze się nie rozstąpiło. Zamiast tego pojawiło się dwóch kupców Hugo de Fer  i Wilhelm Porc, którzy zaoferowali swoje statki obiecując za darmo przewieźć dzieci do Ziemi Świętej. Dzieci skorzystały z oferty, wsiadły na pokład siedmiu statków i słuch po nich zaginął. Po jakimś czasie powrócił jeden z uczestników krucjaty i poinformował, że dwa okręty zatonęły w drodze, a pozostałe dotarły do portów w Bougie i Aleksandrii. Na miejscu okazało się, że armatorzy, którzy wzięli ich na pokład, byli w zmowie z muzułmanami. Wszystkie dzieci zostały sprzedane handlarzom niewolników, z wyjątkiem kilku, które zdołały zbiec. Kilka lat później dwaj piraci Hugo de Fer i Wilhelm Porc zostali schwytani i straceni z rozkazu Fryderyka II.

Strona Internetowa

W dniu 17.07.2012 roku została utworzona nasz strona internetowa na facebook http://www.facebook.com/Szanujkubusiablogspotcom

TANIEC ŚMIERCI

Dziś znalazłem chwilę czasu wolnego i pomyślałem, że coś napiszę.

TANIEC ŚMIERCI

W wyniku epidemii dżumy nastąpiły zmiany w kulturze i życiu duchowym społeczeństwa europejskiego. Wszechobecność śmierci, przypominająca o nieuchronności umierania, stała się przyczyną pesymistycznych nastrojów ówczesnych mieszkańców Europy. Odzwierciedleniem atmosfery tych czasów był wykorzystywany często w sztuce późnego średniowiecza motyw "tańca śmierci". Przedstawiał on taneczne korowody szkieletów, które prowadziły reprezentantów różnych warstw społecznych, niezależnie od ich pochodzenia i stanu majątkowego.

Przerwa

Przykro mi iż w ostatnim czasie nie pokazały się na moim blogu posty za co bardzo was przepraszam, przerwa spowodowana jest tym iż zaczął się czas wakacyjny oraz z tego względu iż muszę uzupełnić swoją wiedzę na tematy, które będę chciał poruszyć już niedługo. Przerwa będzie trwała do końca sierpnia, a w tedy ruszę pełną parą i poruszę takie tematy o których nawet Wołoszański nie śnił, już teraz mogę powiedzieć, że będzie co czytać. Czekajcie i jeszcze raz przepraszam ;)